Í þessu bloggi ætla ég að tala um tryggingarnar sem við fáum okkur gjarnan fyrir besta vininn. Ég ætla að tala um einn tiltekinn hund, Húsavíkur Óðinn sem því miður drapst svo reyna þurfti á tryggingarnar sem hann var með.
Forsaga málsins er sú að eigandi hans Oddur Örvar var staddur hér Reykjavík í þeim tilgangi að fara með hund vinar síns í veiðipróf. Þessi sami vinur var með Húsavíkur Óðinn í pössun fyrir norðan á meðan, það má segja að þeir hafi skipst á hundum í 3 daga.
Oddur Örvar gisti hér hjá okkur hjónum og mun ég aldrei gleyma símtalinu sem hann fékk þennan dag. Síminn hringdi, Oddur svarar og hlustar og það næsta sem Oddur segir var, er hundurinn dauður!
Ég man að hárin risu þegar Oddur sagði þessa setningu. Hundurinn var ekki dauður en hann hafði farið eftir nefinu og yfir veg þar sem hann tók stand á rjúpu. Stór björgunarsveitar bíll með kerru kemur eftir veginum á töverðri ferð. Rjúpan léttir og Húsavíkur Óðinn snýr til baka eftir að flautað var á hann. Hann komst aldrei yfir veginn til baka, hann lenti undir kerrunni.
Þegar símtalið barst var sá sem hafði hundinn þegar lagður af stað til Akureyrar með stórslaðan hundinn. Oddur gerði ráðstafanir héðan úr bænum, hringdi út dýralækni (þetta var um helgi) á Akureyri svo allt yrði klárt þegar Húsavíkur Óðinn kæmi á Akureyri.
Því miður náði Húsavíkur Óðinn ekki til Akureyrar á lífi. Það var sárt þegar næsta hringing kom og Oddi sagt að Húsavíkur Óðinn væri dauður!
Það verður að segja það eins og það var að tilfinningunum hjá okkur þremur varð ekki haldið í skefjum, þær brutust út með tilheyrandi tárum.
En hvað um það.
Við Oddur höfum verið góðir vinir í mörg ár og þegar ég hugsa til baka man ég að það tók óeðlilega langan tíma fyrir Odd að fá borgaðar út tryggingarnar sem hann hafði tryggt Húsavíkur Óðinn fyrir.
Það var rex, pex, þras og þrætur.
Ég var fyrir löngu búinn að gleyma þessu en það var svo síðasta mánudag sem málið kom aftur upp í kollinn á mér. Ég kom heim úr vinnuni en Gréta hafði komið aðeins fyrr. Þá rétti hún mér A – 4 umslag þar sem handskrifað var á „Kjartan blogg“. Umslagið hafði staðið hálft út úr bréfalúgunni þegar hún kom heim.
Ég opnaði umslagið og las bréfin sem þar voru. Þegar ég hafði lesið þau einu sinni yfir varð ég að lesa þau aftur og aftur yfir. Ég hreinlega trúði ekki hvað ég var að fá í hendurnar, gat þetta verið rétt sem þarna stóð!
Þetta voru afrit af tölvupóstum á milli Brynju Tomer starfsmanns VÍS og áhrifamannseskju innan HRFI og Ólafs E Jóhannssonar þáverandi formanns FHD.
Það er sláandi að lesa innihald tölvupóstsins þar sem Brynja segir „
Við veltum fyrir okkur raunhæfu verðmæti enska setterhundsins Kvernmomaraks Húsavíkur Óðins og höfum áhuga á að fá frá stjórn FHD upplýsingar og álit þar að lútandi“
Mitt innskot, hver eru þessi við sem Brynja tala um?
Já þið lásuð rétt og ekki að furða að ég skildi þurfa að lesa þetta nokkrum sinnum yfir. Og nú mörgum árum seinna kom útskýring á því hvers vegna Oddi gekk svona illa að fá tryggingarnar borgaðar fyrir Óðinn.
Auðvitað vaknar sú spurning hver tilgangur Brynju Tomer hafi verið með þessum tölvupósti til Ólafs sem vissi varla á þessum árum hvað snéri fram og aftur á hundi?
Og ég leyfi mér að vitna í niðurlag póstsins þar sem Brynja segir eftirfarandi.
„Okkur þætti vænt um að fá frá stjórn deildarinnar álit og upplýsingar um sannanlega verðleika þessa hunds.Ef þið treystið ykkur ekki til að svara erindinu bið ég þig um að láta mig vita. Sömuleiðis ef eitthvað er óljóst eða óskýrt“
Svar Ólafs segir sig sjálft en afgreiðslu þessa erindis frá Brynju átti sko að hraða eins og kostur væri og koma með rökstudda grein varðandi málið. Einnig í niðurlagi Ólafs má glögglega lesa hæðnina í eftirfarandi.
Tilvitnun frá Ólafi.
„Þá þyrftu menn ekki að glíma við tilfinningaríka eigendur bestu hunda í heimi í hvert skipti sem sá annars ágæti hundur yfirgefur þetta tilverustig“
Hvað er Ólafur að fara þarna? Auðvitað eru hundarnir okkar bestu hundar í heimi fyrir okkur, það er klárt.
En við tryggjum hundana okkar fyrir ákveðna upphæð sem tryggingarfélagið samþykkir. Það er kýr skýrt fyrir hvað hundurinn er tryggður í skilmálum. Komi eitthvað upp á er bara farið í skilmálana og farið eftir þeim.
Það er ólíðandi að starfsmaður tryggingafélagsins fari af stað eftir að slysið hafði átt sér stað til að reyna að fá aðra niðurstöðu en skilmálar tryggingarinnar segja til um með rökstuðningi aðila sem hafa ekkert með málið að gera!
Og talandi um trúnað. Það er nokkuð ljóst að Brynja Tomer mölbrýtur trúnað og sýnir af sér hrein og klár afglöp í starfi. Að senda tölvupósta um mál sem er trúnaður þess tryggða og þess sem tryggir getur ekki verið liðið, ég bara trúi því ekki.
Ég bara trúi ekki að stjórnendur VÍS viti af þessu, þetta getur ekki verið liðið af félaginu?
Og að senda þetta efni á suma sem ég fullyrði að Oddur Örvar átti ekkert inni hjá, þið skiljið hvað ég á við.
Og meira um Brynju.
Það var í fyrra frekar en árið þar á undan sem maður austan af fjörðum hafði samband við mig. Í stuttu máli hafði verið keyrt á Vorsteh-tík sem hann átti. Tryggingar bílsins áttu ef ég man rétt að borga tíkina. Þegar eigandi hennar fór að vinna í málinu var hann beðinn um að hafa samband við ræktanda og aðila sem vit hafði á málinu. Hann hafði samband við mig og bað mig um að aðstoða sig í málinu.
Það gerði ég með glöðu geði, taldi það sjálfsagt og skilt og setti niður rökstuddar línur varðandi málið. Næsta sem ég vissi um málið var að hann spurði mig hvort Brynju Tomer væri eitthvað í nöp við mig?
Þegar málið kom inn á borð til hennar sagði hún að Kjartan Antonsson væri enginn ræktandi og ekki hægt að taka mark á hans rökum vegna málsins.
Þá hafði ég átt ræktunarnafn hjá HRFI í mörg ár og ég hafði átt 6 Vorsteh-hunda í gegnum árin. Sennilega fleiri en nokkur hér á landi. Þrjá þeirra hafði ég flutt inn sjálfur frá Noregi en hina þrjá fengið hér á landi.
Nei Kjartan Antonsson vissi bara ekkert hvað hann var að tala um!
Ég er með tíkina mína Haugtun´s Hfe Siw tryggða hjá VÍS. Ég verð að segja það fyrir mig eftir að hafa fengið þessi mail skrif á milli Brynju og Ólafs E að ég treysti ekki lengur á hlutlausa aðkomu VÍS ef eitthvað kemur upp á.
Það er ekki hægt þegar Brynja Tomer er tryggingaráðgjafi dýratrygginga.
Enn sýni ég fram á óeðlileg kross tengls milli hagsmuna aðila í bloggi mínu en í þetta skipti teygir það sig inn í stórfyrirtæki.
Getum við endalaust horft í hina áttina og látið allt yfir okkur ganga. Hver verður næstur í röðinni, þú, hann, ég eða hún?
Og til að toppa svo allt ruglið í lokin þá get ég sagt að Oddur Örvar fékk ekki tryggingu á næsta hund sem hann flutti inn, Húsavíkur Erro, það var bara hreint nei án útskýringa?
Að lokum vill ég þakka þeim andlitslausa sem setti þetta inn um bréfalúguna. Það er alveg klárt að ég get þetta ekki einn. Takk öll þið sem hafið bent mér allt það óeðlilega sem er búið að eyðileggja svo mikið fyrir okkur og hundunum okkar.
Ég er ekki hættur, það vita þeir sem mig þekkja. Hef oft sagt það og mun halda áfram að segja það að réttlætiskennd mín er bara of sterk til að leyfa mér að sitja hjá!
En þið sjáið hér að neðan með eigin augum tölvupóstana sem ég er að tala um. En það vantar klárlega endirinn á þessum samskiptum og aldrei að vita nema það komi seinna inn um bréfalúguna hjá mér?
Klikka á myndir til að stækka.