Zeldu Ast Rán fæddist 31.október 2013. Foreldrar hennar eru Haugtuns´s Hfe Siw og Rugdelias ISCh C.I.B. ISFtch Rugdelias KMS Teitur.
Hægt er að fræðast betur um þau Teit og Siw undir linknum, hundarnir okkar.
Það má með sanni segja að Rán sé gríðarlega verðmæt fyrir Vorsteh-stofninn hér á Íslandi. Ástæðan er einföld, hún var eini hvolpurinn í gotinu.
Rán braggaðist frá upphafi alveg rosalega vel, kannski ekki að furða þar sem hún var eini kúnninn á barnum. Núna þegar þetta er skrifað er Rán rétt orðin 7.mánaða.
Við vitum flest að þegar við lýsum hundunum okkar þá notum við gjarnan mun sterkari lýsingarorð en þegar við segjum til dæmis frá börnunum okkar!
Ef við eigum að lýsa Ráninni eins hlutlaust og við getum þá á eftirfarandi við.
Órúlega róleg og yfirveguð og erum við þá ekki að miða við aldur. Við erum dugleg að taka hana með okkur í bílinn og umhverfisþjálfa hana.
Þegar við segjum að það heyrist aldrei í henni í bílnum þá meinum við að það heyrist aldrei í henni. Dæmi. Ég (Kjartan) sæki Grétu í vinnuna og Ránin er í búri í bílnum. Það er oft þannig þegar einhver sem hundurinnn þekkir kemur í heimsókn eða inn í bíl þá láta þeir aðeins heyra í sér. Gréta þarf alltaf að spyra hvort hún sé í bílnum eða ekki.
Það virðist ætla að verða mjög auðvelt að þjálfa hana, hún er einstaklega hlýðinn og fljót að ná því sem verið er að kenna henni. Auðvitað getur það breyst en samt enginn ástæða til að ætla það.
Það er ótrúlegt á heitum morgnum þegar hundarnir liggja hér úti í sólinni kannski upp í 2 tíma þá liggur hún allan tímann með þeim. Hún stendur ekki upp þrátt fyrir að börn séu að ganga hjá eða með mikinn ærslagang.
Hún á reyndar ekki langt að sækja það, en hún virðist ætla að erfa gríðarlega yfirvegun á heimili frá foreldrum sínum.
En auðvitað og sem betur fer á hún sína ærsla tíma. Hún getur verið mjög dugleg að stríða mömmu sinni. Þá gjarnan stekkur hún á hana og reyni með öllum ráðum hvað hún getur til að stríða henni. Bítur í eyrun á henni, fer í lappirnar og svo fr. Siw er löngu búin að átta sig á því að best er að koma til okkar í skjól þegar Ránin er í sem mesta stuðinu. Hún veit sem er að við stoppum Ránina af.
Hún ber mun meiri virðingu fyrir þeim gamla,Teit. Hún nálgast hann með allt öðrum vinkli, hún veit alveg að hann er orðinn of gamall fyrir svona ærslagang.
Hún virðist ætla að vera dugleg og fylginn sér og er nú þegar farinn að kveikja á út á hvað þetta gengur. Okkur hjónum hlakkar mikið til veiðanna í haust. Ef fram heldur sem horfir þá ættum við að geta tekið stutta daga með henni á veiðum, svona aðeins að leyfa henni að kynnast alvörunni.
Gleymi því aldrei þegar pabbi hennar fór fyrst á rjúpnaveiðar aðeins 8.mánaða gamall. Þá skaut ég 14. rjúpur undan honum í votta viðurvist.
Það væri ekki ónýtt ef við næðum að skjóta fyrstu rjúpurnar undan henni í haust, hún verður jú 1.árs í byrjun veiða. En haustið verður líka skemmtilegra af öðrum ástæðum. Við komum líka til með að skjóta fyrstu rjúpurnar undan Siw-inni. Hún var jú að sinna hvolpi alla síðustu rjúpnavertíð og datt alveg út af þeim sökum.
Þetta er nú bara svona ör-kynning á henni Zeldu Ast Rán sem við eigum eftir að betrumbæta eftir því sem við á.
Hægt er að fræðast betur um þau Teit og Siw undir linknum, hundarnir okkar.
Það má með sanni segja að Rán sé gríðarlega verðmæt fyrir Vorsteh-stofninn hér á Íslandi. Ástæðan er einföld, hún var eini hvolpurinn í gotinu.
Rán braggaðist frá upphafi alveg rosalega vel, kannski ekki að furða þar sem hún var eini kúnninn á barnum. Núna þegar þetta er skrifað er Rán rétt orðin 7.mánaða.
Við vitum flest að þegar við lýsum hundunum okkar þá notum við gjarnan mun sterkari lýsingarorð en þegar við segjum til dæmis frá börnunum okkar!
Ef við eigum að lýsa Ráninni eins hlutlaust og við getum þá á eftirfarandi við.
Órúlega róleg og yfirveguð og erum við þá ekki að miða við aldur. Við erum dugleg að taka hana með okkur í bílinn og umhverfisþjálfa hana.
Þegar við segjum að það heyrist aldrei í henni í bílnum þá meinum við að það heyrist aldrei í henni. Dæmi. Ég (Kjartan) sæki Grétu í vinnuna og Ránin er í búri í bílnum. Það er oft þannig þegar einhver sem hundurinnn þekkir kemur í heimsókn eða inn í bíl þá láta þeir aðeins heyra í sér. Gréta þarf alltaf að spyra hvort hún sé í bílnum eða ekki.
Það virðist ætla að verða mjög auðvelt að þjálfa hana, hún er einstaklega hlýðinn og fljót að ná því sem verið er að kenna henni. Auðvitað getur það breyst en samt enginn ástæða til að ætla það.
Það er ótrúlegt á heitum morgnum þegar hundarnir liggja hér úti í sólinni kannski upp í 2 tíma þá liggur hún allan tímann með þeim. Hún stendur ekki upp þrátt fyrir að börn séu að ganga hjá eða með mikinn ærslagang.
Hún á reyndar ekki langt að sækja það, en hún virðist ætla að erfa gríðarlega yfirvegun á heimili frá foreldrum sínum.
En auðvitað og sem betur fer á hún sína ærsla tíma. Hún getur verið mjög dugleg að stríða mömmu sinni. Þá gjarnan stekkur hún á hana og reyni með öllum ráðum hvað hún getur til að stríða henni. Bítur í eyrun á henni, fer í lappirnar og svo fr. Siw er löngu búin að átta sig á því að best er að koma til okkar í skjól þegar Ránin er í sem mesta stuðinu. Hún veit sem er að við stoppum Ránina af.
Hún ber mun meiri virðingu fyrir þeim gamla,Teit. Hún nálgast hann með allt öðrum vinkli, hún veit alveg að hann er orðinn of gamall fyrir svona ærslagang.
Hún virðist ætla að vera dugleg og fylginn sér og er nú þegar farinn að kveikja á út á hvað þetta gengur. Okkur hjónum hlakkar mikið til veiðanna í haust. Ef fram heldur sem horfir þá ættum við að geta tekið stutta daga með henni á veiðum, svona aðeins að leyfa henni að kynnast alvörunni.
Gleymi því aldrei þegar pabbi hennar fór fyrst á rjúpnaveiðar aðeins 8.mánaða gamall. Þá skaut ég 14. rjúpur undan honum í votta viðurvist.
Það væri ekki ónýtt ef við næðum að skjóta fyrstu rjúpurnar undan henni í haust, hún verður jú 1.árs í byrjun veiða. En haustið verður líka skemmtilegra af öðrum ástæðum. Við komum líka til með að skjóta fyrstu rjúpurnar undan Siw-inni. Hún var jú að sinna hvolpi alla síðustu rjúpnavertíð og datt alveg út af þeim sökum.
Þetta er nú bara svona ör-kynning á henni Zeldu Ast Rán sem við eigum eftir að betrumbæta eftir því sem við á.